10

Onze bijdrage heeft als titel 10 gekregen, omdat het getal 10 een soort rode draad vormt in onze reactie die maximaal 10 minuten mag duren. Dat de ChristenUnie met slechts 2 zetels toch deel mag uitmaken van de coalitie en een wethouder mag leveren, noopt tot bescheidenheid; immers we leveren daarmee slechts een bijdrage van iets meer dan 10% aan de coalitie. Wat dat betreft zouden we verder beter kunnen zwijgen. Toch vraagt de ondertekening van het akkoord wel om een reactie van onze fractie. Want de handtekening is niet zomaar gezet. Het akkoord verdient een 10; niet een 10 met een griffel, want volmaakt is het zeker niet. Maar we zijn blij dat:

wordt voortgebouwd op het beleid van de afgelopen jaren en dat bijvoorbeeld duurzaamheid nog steeds een kernwaarden is;

de schakelpositie van Waalwijk in Midden-Brabant als uitgangspositie is genomen voor de positiebepaling en het maken van keuzes;

de financiële paragraaf veel meer dan in het verleden is ingevuld. Deze coalitie heeft er niet voor gekozen, zoals in andere gemeenten wel is gebeurd, om deze zaak weer voor zich uit te schuiven, maar heeft haar verantwoordelijkheid genomen om in te zetten op noodzakelijke bezuinigingen;

daarbij is gemiddeld een korting van 10% toegepast, doch gelukkig konden daarbij de minst draagkrachtigen zoveel mogelijk worden ontzien;

maar duidelijk is dat dit voor velen een pijnlijke operatie zal zijn en die pijn voelen we zelf ook, bijvoorbeeld in het schrappen van de middelen voor natuur- en milieueducatie;

Dat vraagt van alle partijen om veerkracht, om een heroriëntatie op wie waarvoor verantwoordelijk is en het zoeken naar slimme oplossingen om zoveel mogelijk te realiseren, de kwaliteit zelfs te verhogen en toch de zaak financieel sluitend te houden.

Het is opmerkelijk dat enerzijds zoveel geklaagd wordt over de (lokale) overheid die zaken niet of niet goed regelt. Maar anderzijds bij problemen wel direct roept dat diezelfde overheid die maar moet oplossen in plaats van eerst zelf te kijken wat daaraan kan worden gedaan.

Velen hebben zich tot de onderhandelende partijen gewend met de boodschap: Bezuinig niet bij ons. Maar niet vermeld werd, waar het geld dan wel gehaald moest worden. Wanneer de raad een voorgenomen bezuiniging ongedaan zou willen maken, dan moet er wel een alternatief worden geboden. Dat kan niet de organisatie zijn, want van de te bezuinigen € 7 miljoen, wordt al € 2 miljoen, dat is bijna 30% ofwel 3 x 10%, binnen gehaald door in de organisatie te snijden.

Op de drempel van de oude naar de nieuwe coalitie, van het oude naar het nieuwe college, past een woord van dank. In de eerste plaats aan de PvdA die ons 4 jaar geleden de mogelijkheid heeft geboden om ‘regeerverantwoordelijkheid’ te nemen, aan de ondersteuners tijdens de coalitieonderhandelingen (de heren Zouridis, Van Bokhoven en Brokx) en de partners voor de discussie op inhoud. Door de wijze waarop de onderhandelingen zijn gevoerd, is een basis gelegd om met deze coalitie nog zeker 10 jaar door te gaan.

Tot slot hebben wij het nieuwe college, de coalitie en de 10 leden van de oppositie ofwel de volledige raad en de ambtelijke organisatie Gods onmisbare zegen toegebeden.

Opmerkelijk was dat de partijen die geen deel uitmaken van de coalitie met veel punten konden instemmen met het akkoord. Wel bestond nog wat zorg ten aanzien van de kortingen op WMO. Ook werd al voorgesorteerd op een stevig debat over de verkoop van een RKC-speler. Helaas was er geen 2e ronde voor beantwoording en onderling debat. Die gelegenheid komt vast nog wel. En al met al was het een goede avond.

Omdat ik mocht doorschuiven als wethouder, kon Willem van Veelen mijn plaats in de raad weer innemen. Daarmee bestaat de fractie uit twee ervaren raadsleden bestaat en dat stemt tot dankbaarheid.