Sjany was al ernstig ziek, toen ze actief werd voor de ChristenUnie in Waalwijk. Het tekent haar dat ze zo’n nieuw avontuur aanging. Gedreven door haar liefde voor de medemens, voor hen die wat extra’s nodig hebben, wilde zij zich inzetten. Ze vond het belangrijk dat mensen snel de hulp kregen die ze nodig hadden. Zelf had ze de nodige ervaring in de zorgsector. Want niet alleen werkte ze daar, ze moest voor zichzelf en haar gezin geregeld een beroep doen op professionele hulp. Daarbij heeft ze ervaren dat het lang niet altijd soepel liep. Wat was ze blij toen ze eindelijk de driewieler met trapondersteuning kreeg; ze vond het heerlijk om daarop door Waalwijk te fietsen, want lopen ging haar niet zo goed af.

Tot haar grote verrassing kwam ze in 2018 op plaats 2 van de lijst terecht. Ze hoopte dat ze raadslid zou worden, maar helaas behaalde de ChristenUnie toen maar één zetel. Toch ging ze vol enthousiasme door, werd fractievolger, bezocht trouw vergaderingen, waarbij ze zich door Willem van Veelen liet inwijden in de geheimen van de politiek. Ze plaatste enthousiaste berichten in Weekblad Waalwijk en op Facebook.

Met wellicht nog groter enthousiasme is ze aan een opleiding theologie begonnen. Want ze wilde meer over de Bijbel weten, maar vooral wilde ze het blijde evangelie doorgeven. Ze zei wel dat de studie en het reizen best zwaar waren, maar ze klaagde niet. Dat deed ze nooit. Ze bleef blijmoedig, optimistisch, vriendelijk naar iedereen, betrokken. Zo kende iedereen haar in de raad van Waalwijk. De voorlaatste fractievergadering bezocht ze in een rolstoel, nadat ze voor de deur van het ziekenhuis haar heup had gebroken. En de laatste fractievergadering heeft ze niet meer kunnen bijwonen, omdat ze te moe was. Ze wilde nog haar bijdrage aan de bespreking van de raadsvoorstellen leveren, maar haar energie was op. We zullen haar inzet missen, maar vooral Sjany als mens, als kind van God dat altijd op zoek was hoe ze de liefde van Christus kon doorgeven. Wat zal het een gemis zijn voor haar man Han met wie ze iets meer dan twee jaar geleden is getrouwd en voor haar zonen Johan en Ruben, die al op jonge leeftijd afscheid hebben moeten nemen van hun vader. Laten we haar in ere houden door iets van haar optimisme en positiviteit uit te stralen, door het gedachtengoed van de ChristenUnie uit te dragen.